The beginning
Door: Manon
Blijf op de hoogte en volg Manon
14 September 2016 | Sri Lanka, Anuradhapura
De kop is eraf! Weer landen op het vliegveld van Colombo voelde als thuiskomen. De mensen, de kleuren, de geuren (knoflook, zweet, curry, brandend afval, vis en Dettol) maken een aangename mix vol sentiment. In Colombo sliepen we in een, voor Sri Lankaanse begrippen, poepsjiek hotel en aten we ter compensatie rijst met curry voor €1,50 per persoon. Dit budget hebben we tot nog toe aardig vol weten te houden dus jullie kunnen allemaal gewoon een kerstkaart verwachten dit jaar. We voelen ons het best als er zo min mogelijk andere toeristen om ons heen zijn dus eten we in toeristvrije restaurants en gaan we naar de bios. Om toch nog wat historische cultuur mee te pakken, kochten we een kaartje voor het Nationale Museum om daar voornamelijk onze bezwete kleding te drogen voor de fans in de exhibitieruimten. Als beloning voor deze educatieve middag trakteerden we onszelf op een late lunch aan zee.
We verlieten de stad in een overvolle trein waarin de lokale snackverkoper ons keihard negeerde, de man naast ons een extra duim had, we even de berg niet op leken te komen, maar uiteindelijk volop konden genieten van de prachtige uitzichten. Aangekomen in Kandy keerden we terug naar het guesthouse waar we nog vaak met weemoed aan terugdachten. Weemoed is nu vervangen door afkeer, geen idee waarom we terug wilden naar ingedeukte bedden, slechte wifi en Mosquito Paradise. Een les geleerd. Toch hebben we ons prima vermaakt in Kandy en hebben we lekker bijgekletst met een sieradenverkoper die we nog herkenden van anderhalf jaar geleden. Ook daar een culturele stop: het theemuseum. Educatie alom en een gratis potje thee.
Dan nu bestemming nummer drie: Anuradhapura, we hebben geoefend op de naam. Rebels als we zijn, hebben we ons niet aan de regels gehouden en zijn niet braaf gaan plassen voordat we weggingen. Dat gaf de drie uur durende busreis een extra dimensie en legde vooral het accent op oneffenheden in de weg. Terwijl de rest van de reizigers rustig lag te knikkebollen deden wij, al Mentos-kauwend, ons uiterste best geen druppeltjes te verliezen. Volgende reis gaat er een pak Tena Lady mee.
Over het guesthouse in Anuradhapura kunnen we zeggen: de wifi is goed. Over het stadje kunnen we zeggen: we hebben een drukke take out ontdekt, moet goed zijn, soort Smikkelbar Pompe. Morgen wat toeristische trekpleisters bezoeken en hopen dat er meer tropisch warme restaurants zijn waar we tijdens de rijst en curry naar vrouwenworstelen kunnen kijken.
We verlieten de stad in een overvolle trein waarin de lokale snackverkoper ons keihard negeerde, de man naast ons een extra duim had, we even de berg niet op leken te komen, maar uiteindelijk volop konden genieten van de prachtige uitzichten. Aangekomen in Kandy keerden we terug naar het guesthouse waar we nog vaak met weemoed aan terugdachten. Weemoed is nu vervangen door afkeer, geen idee waarom we terug wilden naar ingedeukte bedden, slechte wifi en Mosquito Paradise. Een les geleerd. Toch hebben we ons prima vermaakt in Kandy en hebben we lekker bijgekletst met een sieradenverkoper die we nog herkenden van anderhalf jaar geleden. Ook daar een culturele stop: het theemuseum. Educatie alom en een gratis potje thee.
Dan nu bestemming nummer drie: Anuradhapura, we hebben geoefend op de naam. Rebels als we zijn, hebben we ons niet aan de regels gehouden en zijn niet braaf gaan plassen voordat we weggingen. Dat gaf de drie uur durende busreis een extra dimensie en legde vooral het accent op oneffenheden in de weg. Terwijl de rest van de reizigers rustig lag te knikkebollen deden wij, al Mentos-kauwend, ons uiterste best geen druppeltjes te verliezen. Volgende reis gaat er een pak Tena Lady mee.
Over het guesthouse in Anuradhapura kunnen we zeggen: de wifi is goed. Over het stadje kunnen we zeggen: we hebben een drukke take out ontdekt, moet goed zijn, soort Smikkelbar Pompe. Morgen wat toeristische trekpleisters bezoeken en hopen dat er meer tropisch warme restaurants zijn waar we tijdens de rijst en curry naar vrouwenworstelen kunnen kijken.
-
14 September 2016 - 19:34
Susan:
Poepsjieke hotels?! Wat is dat nou?! Maar goed dat het goedkope eten en het reizen met de bus het budget nog een beetje in toom houdt! Hadden jullie trouwens geen stop dealtje met de buschauffeur kunnen maken? Al had een plasje nix uitgemaakt waarschijnlijk... Het is zo warm dat een natte broek ook wel voor een welbekende 'zweet reet' door had kunnen gaan! Al is het dan wel een flinke zweet reet!
Veel plezier en doe ze de groeten bij Smikkelbar Pompe!
Kus Susan -
15 September 2016 - 09:32
Simone:
Leuk te lezen, ik ruik de geuren bijna op de luchthaven.... Geniet lekker meiden!! -
17 September 2016 - 20:06
Saskia:
Jullie genieten volop zo te lezen, beetje blaastrainen kan geen kwaad -
19 September 2016 - 01:05
Alice:
Leuheuk! Xx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
